Pomnik Stefana Jaracza – pomnik znajdujący się w Łodzi i przedstawiający Stefana Jaracza, siedzącego na widowni w teatrze, trzymającego w ręku egzemplarz reżyserski. Na wolnych miejscach obok odlanej z brązu figury założyciela teatru Ateneum w Warszawie mogą przysiąść przechodnie.
Pomnik odsłonięty został 10 czerwca 2006 obok kamienicy przy ul. Piotrkowskiej 152.
Pomnik jest częścią Galerii Wielkich Łodzian.
(internet)
Pomnik Artura Rubinsteina jest częścią Galerii Wielkich Łodzian, która od 1999 roku zdobi ul. Piotrkowską wykonywanymi w brązie rzeźbami plenerowymi stojącymi na chodnikach, upamiętniającymi sławne osoby związane z Łodzią.
Pomnik został odsłonięty 23 września 2000 roku z okazji Światowego Spotkania Łodzian. Autorem projektu jest Marcel Szytenchelm. Pomnik ustawiono przed kamienicą przy Piotrkowskiej 78 gdzie niegdyś mieszkał znany pianista.
Odlana z brązu figura przedstawia Artura Rubinsteina we fraku, siedzącego przy fortepianie, którego dłonie oparte są na klawiaturze. Podniesiona klapa instrumentu przypomina ptasie skrzydło. Obok położono klucz wiolinowy.
(internet)
Wybudowany został w latach 1826–1828, w formie klasycystycznej przy Nowym Rynku, jako kościół ewangelicki pod wezwaniem Świętej Trójcy.
W 1945 roku świątynia została, za przyzwoleniem władzy komunistycznej, przejęta przez Kościół katolicki. Powstała przy niej parafia rzymskokatolicka pod wezwaniem Zesłania Ducha Świętego. Ponadto kościół stał się kościołem garnizonowym. Jako świątynia rzymskokatolicka poświęcony został 1 I 1945 r. przez ks. prałata Jana Zdziowskiego.
W 1989 parafia rzymskokatolicka wykupiła kościół i budynki parafialne od Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP.
W latach 2018-19 elewacja budynku została poddana całkowitej renowacji. Przywrócono także jej pierwotny, pomarańczowy kolor.
(internet)
W 1877 roku Izrael Poznański kupił narożną kamienicę o skromnej elewacji i budynek magazynowy (posesja u zbiegu ul. Ogrodowej i ul. Stodolnianej – dziś Zachodniej) z zamiarem wybudowania w jej miejsce obiektu reprezentacyjno-handlowego i siedziby dla swojej rodziny. Powstała największa rezydencja fabrykancka w Polsce i, jako jedna z pierwszych w Łodzi, zelektryfikowana. Jej wnętrza składają się z wielkich salonów i kameralnych pomieszczeń mieszkalnych
2015 roku pałac został uznany pomnikiem historii.
(inernet)
Spiżowy pomnik autorstwa Wojciecha Gryniewicza odsłonięty 10 kwietnia 1999 roku przy ulicy Piotrkowskiej 104 przed Pałacem Juliusza Heinzla w Łodzi
Pomnik przedstawia naturalnej wielkości Juliana Tuwima siedzącego na ławeczce w pozie sprawiającej wrażenie, jakby poeta słuchał kogoś siedzącego obok niego. Miejsce na ławeczce obok Tuwima jest wolne, co umożliwia widzowi zajęcie obok niego miejsca i wczucie się w rolę osoby z nim rozmawiającej. Nos rzeźby jest wytarty z powodu miejskiej legendy mówiącej, że potarcie nosa Juliana Tuwima przynosi szczęście .
Pomnik jest częścią Galerii Wielkich Łodzian.
(internet)
Przystanek Architektura zamiast dworca tramwajów podmiejskich
Jednym z najbardziej znanych obiektów infrastruktury łódzkich tramwajowych linii podmiejskich jest ich dawny dworzec położony przy ul. Północnej – praktycznie w ścisłym centrum stolicy aglomeracji. Dawniej zjeżdżały tu tramwaje linii aleksandrowskiej, zgierskiej, ozorkowskiej, konstantynowskiej i lutomierskiej, a także nocny tramwaj do Zgierza. Dziś kończy się tu trasa tramwajów jedynie dwóch linii – 43A i 43B – odpowiednio do Konstantynowa Łódzkiego i Lutomierska.
(https://www.transport-publiczny.pl/wiadomosci/lodz )
Kościół Klarysek pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (początkowo św. Ducha, św. Wojciecha, św. Klary i św. Barbary) – zabytkowy kościół
Świątynia stoi w eksponowanym miejscu na styku ulic: Gdańskiej, Mostowej, Jagiellońskiej i Focha.
Początki kościoła związane są z przybyciem w 1615 r. sióstr klarysek do Bydgoszczy. W miejscu, gdzie wzniesiono kościół Klarysek, pierwotnie znajdował się zbudowany z drewna dębowego kościół szpitalny św. Ducha, ufundowany przez mieszczan bydgoskich w 1448 r. W 1522 r. zdecydowano o budowie w jego miejscu świątyni murowanej, ale rzeczywiste prace rozpoczęto dopiero w 1582 r
Przez lata świątynię rozbudowywano dokonując jego adaptacji dla potrzeb sióstr
W 1646 r. bryłę kościoła wzbogaciła kaplica kapłańska, ufundowana przez burmistrza Bydgoszczy Wojciecha Łochowskiego
Więcej informacji pod adresem
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_Klarysek_Wniebowzi%C4%99cia_Naj%C5%9Bwi%C4%99tszej_Maryi_Panny_w_Bydgoszczy
