Cmentarz przylega do południowej strony ulicy Grunwaldzkiej, w pobliżu ronda Grunwaldzkiego.
Początki cmentarza sięgają grudnia 1808, kiedy magistrat miasta Bydgoszczy zakupił cztery morgi magdeburskie (1 ha) gruntów znajdujących się przy polnej drodze wiodącej do Szyszkówka, czyli dzisiejszego Czyżkówka (obecnie ul. Grunwaldzka), z przeznaczeniem na założenie cmentarza dla katolików. Akta kupna i sprzedaży tej ziemi zostały rozpoczęte i wpisane do księgi Magistratu dnia 9 kwietnia 1808 r., a zakończone całą transakcją właśnie w grudniu 1808. Ziemia ta została oddana na własność parafii farnej. Pierwszych pochówków dokonano najpóźniej w 1811, po wydaniu zakazu chowania zmarłych na cmentarzach przykościelnych przez władze pruskie.
Na cmentarzu zlokalizowane są liczne grobowce o wartości historycznej m.in.: groby żołnierzy francuskich, poległych w wojnie prusko-francuskiej w 1870–1871; mogiły zasłużonych bydgoszczan oraz kaplica cmentarna zamordowanych w 1939 mieszkańców miasta. Najstarszym zachowanym obiektem na terenie cmentarza jest Boża Męka z 1663, zaś najstarszym zachowanym nagrobkiem jest płyta na grobie Ignacego Rutkowskiego, zmarłego w 1852 roku. Kolejne stare nagrobki pochodzą z 1864 i kryją szczątki Kazimierza Janowskiego (23.03.1854 – 1.09.1864) oraz Thomasa Lerchenfelda (1788–1864). Większość nagrobków pochodzi z początku XX wieku i okresu międzywojennego. 35% z ogólnej liczby nagrobków to obiekty o wartości zabytkowej.przez władze pruskie.
Więcej informacji pod adresem internetowym;
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cmentarz_Starofarny_w_Bydgoszczy
